De trein rijdt naar de horizon, een gedeelte van mijn bestaan achterlatend…..

De toekomst zingt mij toe in de mooiste toonaarden, zoals een orkest een mooie symfonie speelt……..

De trein rijdt naar de horizon waar het nieuwe op mij wacht met open armen…

Het verleden knikt instemmend en lacht naar mij, fluisterend in mijn oor dat het tijd is om een mooie weg in te slaan….

De trein rijdt naar de horizon, kijkend naar buiten voel ik een innerlijke warmte….

Een warmte die mijn toekomst en mijn verleden laat samensmelten tot het heden, het heden van mijn ziel die een mooi avontuur tegemoet gaat…

Hajduk

21 februari 2011