Nieuw begin

Verscheurd tussen de deling
van geknakte intellectuelen
“Jan versus Modaal”
en hun eeuwig gedode legers

staat aan het einde van de poort
een menigte dat zijn woord herroept

Onder het genot van zerk en koffie
verdwijnt langzaam het gevoel
voor land en gramschap
de oudedagsreserve blijkt aan gort

Wat blijft, zijn de Godverlaten vlaktes
kaal en vruchteloos in wezen

Qua mensheid een beetje oer
maar men begrijpt tenminste weer
waarvoor men diende te sterven.