Bachus Herfst

De "houdbaarheid" van mijnen lief
in tijden van zwaar ongerief
lijkt nu te zijn verstreken,

Als hij met veel vermeende spoed
wil klinken op het "lustig goed"
zijn kansen reeds verkeken

Het minnen en bekoren
waaraan hij lust verbindt
Schijnen allang verloren

Maar als een glimp, zo nu en dan,
wanneer hij wil maar toch niet kan,
doorbreekt met een belofte
is er weer hoop; een ogenblik
En even net als toen,
lijkt het moment daar weer te zijn

Maar ach hoe droef; na veel gestreel
en zuchten uit de keel
komt weer die oude pijn

t' is nu of ooit.
maar meestal nooit
een eindeloos refrein

© Liza van der Aar