Zeilend naar de horizon
 Ver achter de zon
 Wachtend op mijn doom
 Om werkelijkheid te worden
 De helende regen afsmekend
 Om mijn ziel te herstellen
 
 Gewoon een vagebond onderweg
 Hoe ben ik hier verzeild geraakt
 Wat heb ik gedaan
 Wanneer zal mijn hoop weer herrijzen
 Hoe zal ik hem herkennen
 Wanneer ik in mij vaders ogen kijk
 
 Toen begon het licht te schijnen
 En ik hoor die oude wiegeliedjes
 En als ik deze zuigelingen zie opgroeien
 Voel ik dat mijn hart begint over te lopen
 
 Waar vind ik de blijvende woorden
 Hoe onderricht ik hen
 Wat spelen wij met elkaar
 Beetje bij beetje realiseer ik mij
 Dat is wanneer ik ze nodig heb
 Dat is wanneer ik mijn vaders ogen nodig heb
 
 Dan doemt het grove einder op
 Door de tranenregen op afstand
 Ik ben als een weggespoelde brug
 Mijn fundamenten waren van klei
 
 Als mijn ziel wegglijdt om te sterven
 Hoe kon ik hem kwijtraken
 Wat heb ik geprobeerd
 Beetje bij beetje realiseer ik mij
 Dat hij hier met me was
 Ik keek in mijn vaders ogen
 Mijn vaders ogen ... 	
	
							





