Ik wilde dood
Zei zij
Ze had enorm lange nagels
En was een beetje te dik
Ze rookte twee peuken achter elkaar
Één meer dan ik
Ik keek naar haar en vroeg wat ze had gedaan
Met haar dood willen
Ze vertelde dat ze naar een 14e verdieping was gegaan
En, ze zei niet hoe
Op het dak was gaan staan
Precies bij de rand
Ik wilde weten waarom ze er nog was
Ze had niet gesprongen
Want 14 hoog dat overleef je niet
Ze zei dat ze daar op die rand
Stilstond om afscheid te nemen
Van een leven vol verdriet
En net toen ze alle pijn
Voorbij had laten gaan
Werd ze vastgegrepen
Wegstrijken van de rand
En zag ze nieuwe gezichten
Allemaal keken ze haar aan
Haar verhaal stopte
Maar ze had genoeg verteld
Met haar mooie handen
Doofde ze haar sigaret
Ik stak nu mijn tweede op
En vroeg me af of ze blij was
Dat ze daar hoog in de lucht
Van haar dood was gered
Het bleef stil
Ik zei niets
En ook zij was klaar met praten
Hoe heftig ook, het was
Daar waar wij zaten
Niet iets om verbaasd over te zijn
Gewoon één van de vele verhalen
Zij wachtte tot ik klaar was met roken
En nadat ik mijn sigaret had uitgemaakt
Liepen we samen het gebouw in
Naar boven
De trap op
Naar de verdieping van verdriet en pijn
De verdieping van littekens en dood
De verdieping van hoop, wanhoop en zwijgen
Van onrust, wilskracht, onmacht en er toch nog zijn
