Ik bekijk vanuit een ooghoek zijn gehavende handen.
Zijn oogleden, zichtbaar vermoeid, vallen als luikjes dicht.
Zijn ademhaling verandert langzaam van ritme,
tot een ritme wat ook mij rustig maakt.
-
"Dit is voor mij een waardevol moment"
gaat het door mijn gedachten heen.
Zijn zorg en liefde
maakten dat ik bloeide en opgroeide
in een bubbel van heerlijkheid.
-
‘Vader ik dank u'
mompel ik zachtjes.
Zijn ademhaling stokt.
-
Net voordat de slaap hem overmant,
fluistert hij:
‘graag gedaan mijn kleine meid’
-
Hij slaapt, en ik,
ik omlijst in gedachten dit moment.
Een moment om nooit te vergeten.
-
Daar zit hij, mijn vader
een bovenstebeste allervriendelijkste
goedaardige vent.
------
www.ingridvanderweegen.nl
