de inkt is stroperig

onbeschreven
is het blad maar
de letters dansen in
mijn hoofd hun melodie

de inkt is stroperig
ze wil niet glijden
op het wit papier in
woorden van plezier

de pen krast varianten
het ritme is verstoord
de klankkleur geeft wat
ongewenste dissonanten

de vorm heeft een
schijn van poëzie maar
wat u leest en hoort is
toch mijn eigen symfonie

wil melker
23/10/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl