Ik loop in het rond
en het lijkt of ik zweef
maar toch voel ik de grond.

Ik leef mijn toekomst in het verleden
dat is het enigste wat blijft
de onzekere zekerheid.

Mijn tranen drogen in de wind
maar ze blijven komen
ik voel me net een weerloos kind.

Ik loop naar de ingang van het verleden
maar daar is geen weg terug
die deur die is voorgoed gesloten
en zit gevangen in het heden...