zijn mozaïek
ieder legt
zijn mozaïek
de steentjes
heb je meegekregen
patronen echter niet
we voegen ze
met groeien laten
kleuren bloeien in
geluk en harmonie tot
de steentjes breken
wij het geëigende patoon
vergeten niet kunnen
volgen onder kritiek worden
bedolven door af te wijken
van wat gangbaar is
ja ook jij wist
weet dat jouw patroon
het eigen ik vergeet want in
de heersende gelijkvormigheid
kon jij niet eens jezelf kwijt
wil melker
08/10/2008
