Nachten, Het zijn de nachten alleen. En de dagen die ik op je wacht. Het zijnde jaren dat ik om je geef. En tochzal ik blijven vragen of je me nietvergeten bent. En steeds zal ik jezeggen dat ik om je geef. Maar ik zalje blijven vragen hoeveel je werkelijk om mij geeft. Op het eerste gezicht, Wij zagen elkaar en het was gelijk raak.Ik heb je toen mijn eerste zoen gegeven.Ook bij jou was het op het eerste gezicht raak.Nu zijn wij samen en toch weer uit elkaar.Wij houden van elkaar ook al duurt dat nog jaren. Gevoelens voor jou, Ik heb sterke gevoelens voor jou.Een gevoel dat gewoon klopt.Ik ben verliefd op jou en jij op mij.Mijn gevoelens voor jou zijn juist.Op de juiste plaats het is goed.Wij horen bij elkaar en ja ik ben Verliefd en ik hou ook van jou. Minuten, Minuten lijken uren en uren dagen juist als je wacht. Ik wachtte te lang op jou maar je kwam niet. En je belde ook niet af. En nu laat ik het aan anderen over te wachten.En zoals ik net dacht er zullen nog steeds mensen wachten. Maar ik heb me bedacht. En zal niet meer rusten. Tot een ander op mij wacht. Geliefd, Geliefd onder alle mensenWaar ik nog altijd kom. En blij datze hetzelfde blijven onder alle veranderingen. En erg geliefd onder alle mannen die in mijn omgeving rondlopen.En de oude bekenden blijven voor mij. Oude pijn, Niemand kon het weten en niemand kan het zien. En toch voel ik het soms opeens al die oude pijnen en al dat verdriet. En dan zijn erweer al die tranen uit mijn verleden. En dan zieopeens weer al die oude pijn. Die ik dan opeens weer voel. En die moet ik dan weer accepteren om er uit te kunnen komen. Het was een foutje, Het was een foutje en het komt nooit meer goed. En toch kun je leren er mee te leven. Nooit bestaat niet je gaat door met leven. En dan kom je de waren tegen. Nu een jaar en dan misschien vier.En dan denk je dat het de waren is van je leven. Nu is het er het was een foutje. Maar je kunt er mee leren leven. Ondanks alles komt het goed.Ook al weet je niet hoe.Al dat praten hoe komt het goed.Er mee te leven is al moeilijk genoeg. Alle kleine woordjes, Het zijn de kleine woorden die ik tegen jou zeg.Om je duidelijk te maken wat ik voor jou voel.En om je te zeggen dat ik om je geef en met je verder wil. Het zijn de kleine woorden dat ik vanje hou. De woorden die wij steeds tegen elkaar zeggen. En dan word ik weer helemaal warm en gelukkig van binnen. En ik zou je alle kleine woordjes wel duizend keer tegen je willen zeggen maar vooral dat ik van je hou. Jij zegt, Jij zegt zoveel van die lieve woordjes tegen mij. Hoe leuk en te gek je me wel niet vindt. En dat je echt veel van me houd. Dat je om me geeft en met me verder wilt.En dat je blij en gelukkig met mij bent.En daar word ik heel blij maar vooral erg gelukkig van. Met jou wil ik verder want ik ben verliefd op jou. En ik hou echt heel veel van je en mis je de hele dag. Een lieve lach Een lieve lach een sprekend gezicht misschien denk je er hetzelfde overen krijg ik een berichtje terugoordeel niet te snel over mijn profieler zit misschien toch meer achter dan je misschien wild een leuke lachzegt niet alles en mooie ogen ook niet het is het karakter wat het nou zo leuk maakt maar misschien niet zo als je dat had gewild Ik, Een leuke blik een mooi gelaat.Een grappig woord zoals je staat.Al is het simpel wat je schenkt.Het is meer waard dan je denkt. Te laat, Toen ik er achter kwam dat ik niet goed bezig was het eigenlijk al te laat. Toen ik jou tegen kwam, klampte ik me aan jou vast. Nu ik al iets verder ben op de goede en juiste weg laat ik je pas los. Het is goed zo. Ik weet het meeste verdriet is al geweest. Ik kan er niet meer om huilen maar boos ben ik wel. Jij zei vriendschap en je bepaalde mijn leven. Ik voelde me vaak een soort hond.Maar ook jij weet ik leunde teveel op jou.We waren samen erg fout maar een leugen was het niet. Want wat ik voor jou voelde bestond echt.En nog steeds maar wel heel diep in mijn hart.
Gevoel, Ik blijf zoeken en weet dat ik in jou mezelf zoek. Want ik voel me leeg en jij kan mij dat ene niet geven. Ik voel pijn en leegte ook zonder jou. Ik zoek warmte in mezelf. Maar spiegel dat gevoel ook in jou.Maar jij zult er nooit meer voor mij zijn.Zoals ik nu ben en beter zal worden.En dan zie je op eens dat zoeken zinloos is.Dan weet je dat je dat gevoel ooit zult vinden heel diep in je zelf. Tot je daadwerkelijk kijkt heel diep in jezelf. En dan weet je ik kan het gevoel vinden. En opeens weet je weer wie je bent Knuffelbeer, Je wilt hem tegen je aan houden. Als een knuffel beertje bij je houden. Geven om hem is geen probleem. En van hem houden kan ook nog wel. En dan ben je er op eens te oud voor. En dan ligt hij maar ergens in een kast. Te verwaarlozen en onder het stof. En dan krijg je een baby en vind je hem weer terug. En dan ga je hem toch even wassen en denk je aan toen. Toen je hem kreeg van opa en oma met een naam. En nu weet je gewoon dat zij hem weer zal koesteren. Net zoals jij was toen je hem net gekregen had.En nu weet je al dat hij ooit als je meisje groter is geworden. Hij weer is een andere kast zal liggen. Onder het stof en verwaarloost en weg gestopt. En ooit zal ze zeggen deze beer was van mama. Toen zij nog klein was en hem had gekregen van opa en oma. Verwarring, De boosheid die ik nog altijd voel is die terecht of niet.Je wilde niet dat ik in jou bij zijn huilde waar andere je konden zien. Je schaamt je dus voor mij, hee dat doet pijn. Nu ik hier zo over na denk word ik weer boos.Dat jij het van je zelf niet mag kun je het mij nog nietverbieden. Je schaamt je voor mij waarom wat ben ik nouanders. Ik kan huilen en ik mag boos zijn ik kan moeilijk relativeren. Maar jij schaamt je voor mij dat doet misschien het meeste zeer. Waar is het bij ons mis gegaan, waar zijn wij het pad kwijt geraakt. De rode draad in ons leven als broer en zus. Wat ben jij meer dan ik of andersom niets helemaal niets. Veilig, Vanaf het eerste moment dat ik je zag staan.Had je iets speciaals over je. Iets wat ik totaal niet kende. Het was iets heel moois. Want door toeval dat wij elkaar vonden. En nu zijn we samen en ikhoop voor heel lang. Ik werd al heel snel verliefd op jou. Want bij jou voelde ik me veilig en op mijn gemak.Op jou werd ik verliefd om jou ben ik gaan geven.Met jou wil ik verder om jou ben ik gaan geven. Ik mis je nu al, Je bent net weg en nu mis ik je al. Op zich heb ik genoeg te doen maar heb even geen zin.Ik luister nu naar muziek en wil je vast houden.Met je lachen en even bij je zijn want ik mis je.Het zijn de woorden houden van en toch verliefd zijn. Met jou wil ik verder maar dat is jou al bekend. Ik wil vooral zoveel mogelijk bij je zijn.Ook al weet ik dat het niet mogelijk is. Maar jij maakt me zo gelukkig ook als ik alleen was. Tranen, Tranen vloeien in mijn ogen en over mijn wangen naar mijn hals. Omdat mijn gevoelens voor jou dood bloeden. Want het wordt niet gevoed door al die liefde. Door verliefde blikken en kussen zoals eerst wil ik je beminnen en voelen. Ik wil van je houden en wil bij je zijn. Leuke dingen met je doen en vooral geen pijn voelen zoals nu.
Het leven,
Het leven kan zo mooi zijn. Als je er ook zo naar kijkt. Je moet leren je verleden te verwerken. En verder kijken naar hetheden. Het leven kan zo moeilijk zijn. Zo moeilijk als jezelf maar wilt. En toch zulje verder gaan. Om op een gegeven moment.Op je eigen benen te gaan staan. En dan pakje alles weer op. Waar je van houdt en waar je mee bezig was wat nooit echt af was. En dan is het leven weer mooi. En hoef je niet meer terug te kijken. Terug naar al dat verdriet en al die eenzaamheid. Antwoord, Mijn antwoord was juist. En je antwoord was nee. Maar toch wou je vriendschap.En mijn antwoord was ja. En nu wacht ik af tot dat moment. Ik was verliefd op jou.Maar jij niet op mij. En toch wou je mij als vriend. Dus nu ben ik heel blij Niemand, Niemand weet wat ik denk.Niemand weet wat ik voel.Als ik het dan maar weet.Ooit gaf ik om een persoon.Maar hij verliet mij.En daar had ik veel verdriet om. Maar hij gaf niet meer om mij.Vele tranen heb ik gelaten.En nu nog heb ik veel verdriet.Maar het is over voor goed.Het is over voor nu. Niemand weet hoe ik ben.Niemand weet wat ik doe.Maar als ik het maar weet.Veel verdriet van wat ik voelde. Dat zal nooit iemand weten.Vele vragen zijn mij gepasseerd.En nu nog weet ik het antwoord niet.Ik heb vele tranen gelaten om niets. Niemand weet waar ik ben.Niemand weet wie ik ben.Ik had veel verdriet om jou.Maar het is nu verleden tijd.Voor nu en altijd.Dromen, Nachten lang droom ik van jou.Alle dromen gaan over jou.Over je ogen over je lach.Over je mond als ik je kussen mag.
Hoi vreemde, Lang geleden kwam ik je met stappen tegen.En vond je gelijk leuk maar ik kreeg geen kans je te spreken. Dus je naam en verder weet ik niets dus noem ik je maar vreemde. Ik had je nog zoveel willen vragen maar ik wist niet precies hoe. Ik kwam je nog wel eens tegen maar durfde je toch weer niets te vragen. En stil denk ik aan jou ogen en hoe je leuk ik je vond maar durfde niets te zeggen want je bent en blijft een vreemde. En soms denk ik in het voorbij gaan weer aan je ogen maar ik weet niet eens je naam enik blijf maar zwijgen dus je blijft nog steeds die vreemde. En dan kwam ik je toch weer tegen in de stad maar je had opeens een vrouwbij je. Zodat ik je niets durfde te vragen.
Je eigen zelfbeeld, Je hoeft geen psycholoog te zijnGeen therapeut of analist.Enkel maar een moment is nodigWaarin je naar jezelf vist Je hoeft niet eindeloos te pratenAls je het lot een beetje tartDan kun je misschien beter luisterenNaar je eigen kloppend hart. Je hoeft niet perse aan te nemenWat er allemaal word gezegd.Want het allerbeste zelfhulpboekSchrijf je zelf toch echt.
Kwellende woorden, Zou ik je alles kunnen vergeven van wat er allemaal gebeurd is. Kan ik je sorry’s accepteren die je zoveel zij. Achteraf zij je altijd sorry maar de woorden kwellen mij nog altijd. Kom ik er wel door heen maar hoe gaat dat er dan uit zien. Ik ben namelijk niet alleen maar boos en gekwetst. Voel alle kwellende woorden nog heel dicht bij mij. Kan ik het ooit al echt los laten en waarom ziet niemand dat ik verdriet heb. Niet echt om jou maar om wat er al gebeurde waarom zag ik het al niet. Waarom heb ik dan toch zoveel pijn en verdriet. En kan ik het zo goed verbergen zo dat niemand anders het al ziet. Ben ik dan zo sterk waarom voel ik me dan niet zo. Al die tranen zitten heel diep in mijn hart al die tranen voel ik. Ze zitten vast in mijn lichaam en in mijn hoofd. Wanneer zoude zij naar buiten komen en bij wie. Als mijn tranen komen laat me dan maar huilen en stel mij dan maar geen vraag. Want ik weet maar een ding dan stoppen de tranen. Van buiten en huil ik verder in mijn gevoel. Maar jou mis ik niet en ook dat doet mij pijn. Laat me, Het is het verdriet dat ik al zolang kende.Je te moeten laten gaan en me niet meer te binden. Ik moest door zoveel verdriet. Maar nu zie ik het en het is over. En het voelt eigenlijkbest goed. Het waren de angsten om alleente blijven. In mijn eigen leven was jij het en bleekbelangrijker. Dan dat ik wou toegeven en zoveelvrienden zeiden het mij al. Maar ik ben zo koppigen eigenwijs ik wist het beter. Maar nu geef ik ze toch echt gelijk. Het is veel beter zo want ik ben nog altijd erg geliefd. Onder al die vrijgezellen mannen. Die het wel zien zitten om mij te verslinden. Het is alleen wel jammer dat ik dat nu pas echt inzie.
Wij, Jij zult nooit begrijpen waarom ik zoveel boos en gekwetst was. Nou misschien ben jij niet de enige. Er zijn weer mensen in mijn leven. Die mij ook niet altijd begrijpen. Maar zij geven mij wel een antwoord. Maar ik zit nog steeds met zoveel vragen. En toch weet nu al dat ik daar geen antwoord op zal krijgen. En ook jij weet het allemaal niet meer. Ook al deed je me voor van wel. Nu voelik me onwijs stom en ik heb me laten gebruiken. En wel door te naïef naar jou te zijn. Ik was vaak te boos en relativeren kan ik nu pas. Dus laat ik ons varen zonder ziek te worden. En niemand zal mij ooit echt kunnen volgen. Dus ik ben steeds zekerder over deze stap. Ik laat jou in je waarde maar ik leef er zelf op los. Soms huil ik met een lach Soms een glimlach soms een traan. Soms huil ik nog van binnen en zit ik niet lekker in mijn vel. Soms stromen er nog tranen maar dan lach ik er bij. Soms kan ik nog niet goed zeggen hoe ik me voel. Soms weet ik niet wat te zeggen, hoe ik me er voel. Dan kan ik dat pas zeggen als ik weet wat ik voel. Soms glimlach ik en zeg ik dat het goed gaat en dan stromen er toch nog tranen in mijn lichaam en achter mijn ogen. Maar dan laat ik ze simpel weg nog aan niemand zien. En heel soms gaat het echt even niet en heel soms ook weer wel. Maar wat ik denk en daar geloof ik echt in.Ik kom er heus nog wel. De liefde van je leven, De liefde gaat zoveel verder dat, dat wij willen geloven.Als het alleen maar handje vasthouden was of samen zijn. Maar nee dat al samen in een echte relatie praten ruziën en op je strepen blijven staan. Door te praten waar je tegen aan loopt los je alles op. Door te praten leeft alles weer op door met alle relaties te praten los je alles op. Daar bestaan geen pillen voor praten het uitspreken dat is de enige oplossing. Geven om is niet genoeg je moet er alles voor aan de kant kunnen zetten alles moet minder belangrijk worden dan het op te lossen voor elkaar. En dan is praten het al uitspreken de enige oplossing er voor. Liefde gaat verder dan alles op deze wereld. Het is respect en gelijkheid geven om zorgen voor de ander het verzorgen van jezelf mooi houden niet breken maar helen. In de ander geloven ook als je het er niet mee eens bent. De ander in zijn gelijk stellen de moeilijke gesprekken aan gaan en er voor gaan waar jullie wegen ook heen gaan er wel samen zijn en ervoor gaan samen in de leuke en in de slechte dagen maar een leuke dag is niet genoeg om een hele week op te leven als de ander alleen maar thuis zit. Rekening met elkaar houden en zien waar de ander tegen aan loopt en al je beloftes nakomen en als het niet lukt sms je af of bel je even. Geven om betekend veel meer dat elkaars hand vast houden. Geloof in elkaar om de relatie goed te houden het is heel hard werken omdat zo te houden. Als je liefde geeft krijg je het ook terug. Maak duidelijk waar je grenzen liggen.
Als ik kon, Als het aan mij zou liggen was ik al beter.Het geknok om verder te komen in mijn leven. Valt me weer eens zwaarder dan ik dacht. Als het aan mij zou liggen zou ik al verder zijn dan nu. En toch knok ik weer om een uitweg te zien in die chaos. Een vreselijke puinhoop in mijn hoofd en gevoelens van angst. Dat ik weer een paar dingen niet goed heb aan gepakt. Ik weet dat ik het ben om te veranderen maar een weg zie ik nog niet. Het is zoveel moeilijker dan ik weer eens dacht. En het ging zo goedhad verschillende dingen zo goed aan gepakt. Maar op dit moment val ik verder en verder in zoon heel diep gat. En dan denk ik dat weer goed in mijn vel zit. En dan komen er toch weer meer dingen en angsten voor bij.En dan weet ik weer ik zit weer in een dip. Eerlijkheid, Eerlijkheid staat bij mij op een liegen op geen. Maar jij kon niet anders. Dus ik moet leren daar mee te leven. Anders is mijn leven voorbij.Wees eerlijk en los je eigen problemen op want ik heb er al genoeg en er kunnen er geen meer bij. Leef gewoon je leven en behoud je geluk. Ik zal blijven hopen en kijken of ik een glimp van jou zal zien. Maar vanaf nu los je eigen problemen maar op.Want door leugens lukt dat jou ook niet meer.Ik zal ze blijven voelen en ze zien.Maar wat ik hoop is dat jij dat ooit in zal zien. Volgens jou, Als ik in je ogen keek zag ik hoe mooi ze waren. En dacht ik voor even aan ons.Het had zo mooi kunnen zijn maar jij dacht niet aan mij. Haar naam die ik steeds weer hoorde. Vooral als er woorden waren.Wij konden elkaar niet meer aan. Jij deedmij pijn door die woorden. Omdat wij elkaarniet meer begrepen. En haar naam kwamsteeds vaker voor. Laat haar maar en neem mij.Als ik in je ogen keek zag ik hoe mooi ze waren.En dacht ik voor heel even weer aan ons.Ja ik was voor heel nog steeds verliefd op jou.Maar ondanks alles zijn wij nu weer uit elkaar.Omdat we niet zouden passen vond jij.En jij gaf niet meer om mij volgens haar. Rust, Het zijn die dingen die ik mee maak en doe.Om er vrede mee te hebben hoe het zal gaan.Om te kunnen accepteren waar ik nog moeite mee heb. Daarna komt het verwerken pas. En dan voel ik al die tranen en al mijn verdriet. Geef me even de tijd. Misschien dat ik het ooit in zal zien. Het zijn de gedachten dat het mij niet zal lukken. Om alles te kunnen verwerken zonder al die tranen en al dat verdriet. Wat ik nu pas echt in zie. Geef mij een schouder dan zal ik misschien kunnen huilen en mijn verdriet inzien. Onze dromen, Ik droomde toen we aan het vrijen waren. Verliefd dat werd ik op jou. Alles werd zwart voor mijn ogen door mijn liefde voor jou. Ik kan bergen doen verschuiven. Door mijn liefde voor jou. En ik kan zien dat ik heel speciaal ben voor jou. Want we zijn niet alleen maar vrienden we zijn meer. Om de dood simpele rede dat ik verliefd werd op jou.Uit pure angst voor morgen, Stil staan maar toch door gaan je weg vervolgen door je leven. Als moeizaam uit een put kruipen als het weer eens fout is gegaan. Weer eens te vroeg juichen voor iets dat niet mogelijk blijkt te zijn. Even rusten en dan weer een poging wagen je mede mensen juichen als je iets goed doet. Maar jij weet het zonet nog niet of het waar is wat men zegt. Weer geloven in jezelf lijkt makkelijk maar dat valt vies tegen. Weer een dag voorbij straks komt de volgende en die gaat ook voorbij. Soms huilen bij iemand bij wie ik me veilig voelt maar hij kan dat op dat moment niet aan. En dan sta je er weer alleen voor maar je gaat door. Om er maar wat van te maken om verder te gaan dan waar je bent geëindigd. En dan zeg je tegen een nieuwe dag goedendag om weer verder te gaan met jou nieuwe dag. Maar wat is dat moeilijk als je van jezelf niet mag falen. Dan lig je te balen van is het goed gegaan vandaag. Heb ik niets verkeerds gezegd vandaag ik hoop het dan maar. Maar samen met je familie en vrienden en jezelf kom je er wel weer bovenop. Samen lachen samen huilen en samen feesten. Het hoort er allemaal bij in deze grote boze wereld. Maar als je helemaal beter bent is hij (die grote boze wereld). Een goede wereld en niet boos meer want dan kun jij het aan alleen. Als je een belofte hebt staan, kom hem dan na. De afgelopen dagen, Door verdriet verteerd door huilend te gaan.Door medelijden met jezelf te hebben.Zie je alles om je heen niet meer.En door alles op een rijtje te zetten is er opeens.Een opening en die weg ga je in en dan is er een uitgang. Om er uit te komen en dan kun je alles opeens weer helder zien. Door verdriet en door woede kun je niets meer zien. Door mijn tranen zie je de wereld niet meer.Niets smaakt dan meer en niets is dan goed.Want door je verdriet is alles weg.Ook dat anderen wel van je houden. Is dan weg en dat ik er ook nog ben.En dan is alles vervaagd ook dat er iemand.In je leven weg gaat en dat je alleen verder moet.Want die weg is het toch waar je heen moet gaan.Ik zal het alleen wel redden hoe alles ook gaat.Want ik zal het hoe dan ook maken.Is het niet voor een ander. Maar vooral voor mezelf.
Strijd,
Ik moet elke keer weer die strijd aan.Om beter te worden om verder te gaan.Elk gevecht weer aan te gaan kost me teveel.En dan voel ik me weer verslagen.En dan kan ik niet meer op staan.En toch lukt het me weer om op te staan.Om te gaan staan en de strijd weer aan te gaan. Opeens verdriet, Opeens is er weer verdriet en opeens zijn er weer tranen. Omdat ik iets zie of ergens aan denk wat me verdrietig maakt. En op dat moment voel ik me alleen in deze grote wereld. Dan voel ik me anders en verward dan anderen en ik voel me leeg. En die leegte breid zich uit naar die tranen en al mijn verdriet. Dan is er opeens zo’n brok in mijn keel en kruipt het verdriet naar boven en dan stromen er teveel tranen aan de binnen kant. Dan huil ik in mijn lichaam en dan voel ik veel verdriet. En opeens komen de tranen dan naar buiten en kan iedereen het zien. Maar de vragen van waarom en wat is er met je. Ik wil het niet horen. Want ze hebben op dat moment medelijden met mij maar begrijpen mij niet.Ze zeggen ik ken jou en ik weet wat er door je heen gaat. Maar dat kan ik maar niet geloven en toch houden ze van mij. Opeens is er dan weer verdriet want ik geloof ze niet. En soms voel ik opeens verdriet maar ik zie het niet. Ik wil dit allemaal niet ik wil normaal zijn net als iedereen. k wil me niet gekwetst voelen maar vooral geen verdriet voelen. Je bent, Je bent gelukkig je bent blij.Je bent om hem gaan geven.En dat telt allemaal mee.En toch is er die twijfel en die angst.En toch ligt het aan jezelf en niet aan hem.Je kunt het hem niet kwalijk nemen.Want je geeft nu al teveel om hem.En dan weet je even niets meer echt zeker. Omdat je nog steeds verliefd bent.En de twijfels blijven komen. Elke dag komen er meer bij. En dan is alles opeens vervaagd.En dan sla jij toch een arm om me heen.En dan lacht je me uit en dan kan ik je wel wurgen. Maar dan weet ik wel hoeveel Je eigelijk van me houd. Beloftes, Het zijn de woorden die ze zeggen.Het zijn de dingen die ze doen.Waar ik die liefde uit haal,En dan zie ik mijn verdriet.Ze kunnen zeggen en ze kunnen doen.Als ze mij maar geen beloftes doen.Ze zeggen het licht niet aan jou. Jij kunt er niets aan doen.En toch licht het wel aan mij.Maar ik kan er echt niets aan doen.Het zit in mijn genen en in mijn hoofd.Ik doe het niet expres.Ik kan er werkelijk niets aan doen.Dus het is aan jullie om te bepalen. Wie er schuld aan heeft.Maar ik doe dit al niet voor jullie.En ik beloof aan mezelf dat ik er,Uiteindelijk helemaal voor mezelf zal zijn.Want ik heb zelf ondervonden en bepaalt.En iedereen heeft het me al eens gezegd. Ik ben de enige die mezelf kan helpen.Om uiteindelijk er voor mezelf te zijn.Dus ik doe dit al niet voor jullie. Maar om er van te leren en daar door, Met mezelf om te kunnen leren gaan. Ik voel. Ik voel me verlaten en alleen.Door een paar mensen om me heen.Je voelt je vergeten door de mens.Waar kom je dan toch terecht.Je voelt je vergeten door zo vele.Wie kan zich dat nou interesseren. Wees eens eerlijk, Waar is de eerlijkheid waar is de vriendschap dieonverwaardelijk is. Waar is de kennis van waarvriendschap over gaat hoe hij gespeelt moet worden. Wees eerlijk tegen elkaar en ga niet iemand uit de weg waar je ruzie mee hebt. Het is moeilijk om zo met iemand anders om te gaan dat weet ik maar al te goed. Maar sta open in een vriendschap maar ga niet liegen of verhalen verdraaien. Om je eigen doel te halen maak dingen in je omgeving kapot om er zelf beter uit te komen. Ga op je intuïtie af en niet op de verhalen van een ander, Probeer er voor andere te zijn als ze er ook voor jou zijn maak het niet kapot omdat je met de ander ruzie hebt. Verbreek geen, vriendschappen omdat een ander dat zegt. Je hebt een eigen mening. Verbreek geen vriendschappen omdat je iemand anders lief hebt. Jij bepaalt met wie je omgaat en nooit aan ander. Wees eerlijk naar jezelf en naar andere toe. Twijfel, De twijfels die ik voel en het verdriet dat ik zag. En al die angsten die ik voelde. Toen jij mij niet meer wilde. En daarom voel ik nu veel verdriet. Verdrietig omdat ik van je hield en je nu zo mis.Het verdriet dat ik zie als je naar mij kijkt.En er was geen interesse meer als ik verdrietig of zelfs boos was. En ik gaf al teveel om jou om echt uit je leven weg te gaan. En ik hield al teveel van jou om aan jou te twijfelen en je echt te leren kennen. En de twijfels bleven komen elke dag kwamen er meer bij. Omdat ik van je hield en jou zo miste. En misschien kwam dat wel omdat ik nog steeds verliefd was en zelfs van je hield.Jaren, dagen en minuten,
Ik zet even een andere cd op en het is een nummer,
Waar ik jaren dagen en minuten aan denk.Want ik denk aan alles wat ik al gehad heb met jou.Maar elke keer is er weer een andere jou.Dan iemand als bijzonder ik als persoon.Ik moet leren voelen en begrijpen dat ik het ben. Die ik zoek en ooit zal vinden.Want ik zal mezelf vinden na alles wat ik doe.En mee maak ik ga mijn zelfvertrouwen.Terug vinden en er komen waar dan ook.Maar ik ga geen doelen meer stellen ik zie wel.Maar ik weet dat ik mooi ben en ik kom er.Ondanks de Borderline ook wel. Want als ik maar weet en het vertrouwen heb.Kan ik in dalen en op bergen komen.En ik heb de begeleiding die mij verder helpt.En ik heb me er nu ook door heen geholpen.En anderen hebben mij mee geholpen.Maar ik heb het meeste zelf gedaan. En ik weet dat ik mezelf de moeite waad zal vinden. Om er te komen waar ik ooit zal zijn.En met die zekerheid zal ik er komen.Maar vooral proberen mezelf te zijn.En met dat zelfbeeld kom ik overal.Een streling,
Een streling zo zacht.Een kus zo teder.Jij kust mijn handen.En ik streel jou.Kon ik je maar zeggen dat. Ik verliefd ben op jou. Harde woorden lieve ogenharde woorden gevoel van al die liefdedie ook ik weer zoekten misschien zoek ik mezelfwel in jou lieve ogenof in al die harde woorden Het, Het is niet dat ik je wil vergeten. Maar al die herinneringen worden me even teveel. Mijn heleleven hing er aan vast. Jij was het die hetbelangrijkste was in mijn leven. Als jij me beldeliet ik alles vallen en was ik er. Het is niet eenszeker of ik het wel kan. Maar ik ga het toch maarweer proberen. Om ook zonder jou te bestaan.Je was een soort god voor mij. Als jij er was waren Al mijn problemen weg. En dat was mijn leugen en nu weet ik dat ik weer lieg. Want toen ik er eindelijkachter kwam zag ik dat jij mij alle problemen gaf.Jij wilde mij niet zoals ik het zag. Ik was zovaakheel boos of gekwetst. Maar nu zie ik in dat ik me door jou liet kwetsen. Ik gaf je vrijweg om met mijte sollen en ik liet je te vrij. Maar nu is het aan mijik laat je gaan. Zoals jij dat al jaren zo graag wou.Vanaf nu ben jij het je bent nu echt vrij. Wie ben ik om aan mezelf te twijfelen.Echt vrij zijn, Door al die zonneschijn op mijn gezichtstraalt het leven mij zonnestralen toe. Ik heb het licht reeds gezien en voel me vrij. Met alles wat er rond mij dwaalt. Ik lach de zon reeds toe en ik glimlach. Met alles wat vrijheid inhoud in mijn leven. Ik voel me vrij en ongebonden in het licht van de zon. Zo vrij als een vogel en vlieg naar mijn geluk toe. Dat inmiddels door mij ademt.Als een lichte wolk In mijn hoofd. En waardoor mijn schouders zijn verlicht. Zonder al die kostbare last die ik mee torste. Ik lach het licht en al onze zonneschijn toe. Die vanaf nu mijn leven verlicht en ik lach nu alles weer gelukkig toe. Ik sta nu echt heel sterk in mijn schoenen en voel me nu echt verlicht. Ik ben in mijn lichaam en in mijn geest echt vrij. Om te gaan maar vooral te staan waar mijn wegen ook maar heen gaan. Ik voel me vanaf nu echt vrij maar vooral erg verlicht. Gevoelens, Er worden dingen gezegd die we eigelijk niet menen. En dan zijn we alle twee steeds gekwetst door de ander. Maar toch geef ik heel veel om jou en zeker als je me aan kijkt. Met jou mooie ogen en die lieve lach en dan geef je me die ene kus. En dan slaan de vlammen in mijn hoofd. En dan leef ik opeens in de zevende hemel en kan ik niet meer normaal nadenken. En dan weet ik weer waarom ik om jou geef. Om de doodsimpelereden dat ik verliefd op je werd. En toch hebben wewoorden en begrijpen we elkaar verkeert. En hebben wij weer ruzie en toch vergeven we elkaar. Omdat mijn gevoelens blijven groeien. En toch ik blijf bang dat je me verlaten zal ook al zeg je van niet. En toch denk ik de hele dag aan jou omdat ik heel veel van je hou.
Ons leven samen, Ik had mijn eigen leven en jij het jouwe. En tochzijn we nu samen om met ons leven door te gaan.En dat hadden wij zeker niet kunnen denken.En dat hadden wij zeker niet verwacht. En tochgaan we nu samen verder met ons leven. Als tweehanden op een buik en dat zegt toch al genoeg.En ik had nooit gedacht om echt iemand te worden. Om in dit leven nog eens echt gelukkig te zijn. Om met mezelf om te leren gaan. En om eens echt gelukkig in leven te staan. En daar voor wil ik het liefst de hele dag bij jou zijn. Door met je te lachen om helemaal niets. Kan ik opeens tegen kritiek.En om dan opeens te weten dat komt door dat ene. Omdat ik verliefd werd op jou ogen en je gezicht. Ooit gegeven, Ooit heb je me die liefde gegeven. En nu hebje me toch verlaten. Maar ik zal er komenook al weet ik nog niet hoe. Op denduurzal het beter met me gaan. Want ik overleefal even door positief te blijven. Door gelukkigen vrolijk te zijn. Om op denduur jezelf te kunnenzijn. Om je gevoelens te volgen en blij te zijn.Om te blijven genieten van alles om je heen.Door in het leven te staan en om door te gaan.
En om uiteindelijk gelukkig door het leven te gaan
Om jou, Om jou geef ikVan jou hou ikMet jou wil ik verderheel mijn leven doorAls een zijn samen
Het einde en het begin, Wanneer is er een einde en wanneer een begin.Van waar je of mee bezig was of nog moet beginnen. En wat is dan het einde van iets, is dat dan toch een nieuw begin. Maar wanneer is er dan een nieuw begin en hoe begint hij dan. En waarom is er dan toch een einde van iets als je iets nieuws kunt beginnen. Om dus iets af te sluiten in je leven waar je al te lang bij stil stond. Waar je op dat moment geen begin en einde meer in zag. En aan iets nieuws beginnen is toch een soort van afstuiting. Is het zo wel als wij denken of gaat het echt allemaal vanzelf. En hoe ontwikkeld zich dat dan een nieuw begin. En wat is dan de definitie van een nieuw begin of van het einde van iets dat net begonnen is. En waarom denk je dan dat als het niet meer gaat. Dat je dan bang zou zijn voor het einde van iets. Maar als je er dan op dat moment er met iemand overzou kunnen praten. Zou er al heel snel een vorm van acceptatie kunnen komen van iets waar jezelfniet uitkomt. En door er over te praten en te schrijven kun je leren er mee om te gaan. En als je zover bent. Dan kun je opeens meer dingen accepteren van wat mensen zeggen. En door diegenen dan uit te laten spreken. Zou je er opeens meer van kunnen begrijpen van wat ze zeggen en bedoelen. En waarom dan toch al die angst, verdriet, onmacht en vooral al die zenuwen die eigelijk helemaal niet nodig zijn. Dat je daniets in ontwikkeling brengt en dat moet je dan maar accepteren en aanvaarden. En dan kun je eindelijk van jezelf gaan houden. En dat heet dan zelfvertrouwen hebben. En dat zou dan weer een soort van nieuwbegin kunnen worden. En dat maakt je leven een stuk leuker. En zeker als anderen het dan ook nog eens zien. Dat je weer iets gelukkiger bent met jezelf. En op dat moment ben je op de goede weg. Om er uiteindelijk helemaal voor jezelf te kunnen zijn.
Echt wel, Het is niet dat ik niet van hem gehouden heb. Ja datwas er zeker wel o ja maar alles is dicht geslagen. Alles is kapot kan ik ooit mijn hart weer open stellen. Voor diegene die er dan is of komt. Het is mijn gevoel dat terneer geslagen is het verdriet die ik zo diep zit en toch aan de opper vlakte voelt. Ik heb echt wel van hem gehouden o ja zeker wel maar ik heb zoveel gevoelens van boosheid in geslikt dat het nu heel moeilijk is om ze te tonen. De vragen blijven in mijn hoofd rond tollen heb er nog geen antwoord op. Het wil wel huilen maar kan het nog even niet. Hopend dat ze nog komen de tranen die mijn gevoelens in de weg zitten. Zijn er nog tranen die ik over heb om er uit te laten komen. Zodat ik weer kan gaan huilen om alles wat er gebeurd is. En waarom ik dat al niet eerder zag aan komen. Zodat ik het kon bespreken met hem waar ik van gehouden heb. En waar dat zo plotseling bij stopte om nog van hem te blijven houden. Het is over ja het is echt goed zo. Ik ga opnieuw beginnen om alle gevoelens te zoeken. Om ze te vinden en ze allemaal een plek te geven.
Voor jou alleen
In juni was een dag dat ik je voor t eerst zag.
Een lief meisje met donker haar in digitale vorm weliswaar. Haar leven ging niet over rozen daar heeft ze zelf niet voor gekozen. Dit alles is geweest en het wordt nu tijd dat ze van haar ellende wordt bevrijd.
Altijd maar naar voren kijken is wellicht wat veel gevraagd.
Het is gewoon zodat je, je verleden met je meedraagt.
Maar hopelijk komen de slechte momenten steeds minder terug. Daarom ben ik graag een steuntje in haar rug
In de put, Het zou vreemd zijn als ik geen begrip zou hebben voor als het niet gaat. Dat je steeds dieper zakt in gevoelens die er meer en meer bij komen. Het zou vreemd zijn als ik niet zou snappen hoe het voelt als je in een dip zit. En de woorden ik red het wel je hoeft mij niet te helpen ik kan het al alleen. Helpen je er niet uit echt niet praat er over praat je verdriet er uit. Huil om al je wonden huil en word eens heel boos er zit genoeg anders zat je nu niet in de put. Praten is wat helpt en schrijven en ook het allemaal terug lezen en een luisterend oor. Dit heb in de afgelopen jaren geleerd dat praten de enige hulp is die wij je kunnen bieden hulp dat je niet in je eentje op kunt lossen deze problemen kun je nu niet meer alleen oplossen je hebt handvatten nodig. De woorden je komt er wel door heen ook al duurt dat misschien nog wel maanden daar schiet je niets mee op want je bent boos verdrietig om alles van wat er al gebeurd in en om je heen. Gevoelens die je misschien helemaal niet wilt hebben. Pijnen oude pijnen nieuwe pijnen wat maakt het al uit. Kijk naar je zelf en leer er mee om gaan om alles van wat je voelt een plek te geven. Misschien helpt je deze woorden omdat er van mijn kant begrip is op dat vlak en wil je wel helpen om uit die dip te komen maar doe het niet alleen. Neem de rust die je lichaam vraagt neem de rust om alles een plekje te geven. Want je hebt en zit in een dip. Geen begin, Geen begin en geen einde ik weet het niet meer.De tranen vloeien achter mijn ogen van uit mijn hart.Geen begin in al mijn verdriet dat ik al zo lang ken.De tranen die altijd mijn sloten braken. Het verdriet zonder einde en begin in mijn hoofd en hart. Al die woorden van onbegrip al die blikken als je al keek. De pijn die er nog steeds is door al die woorden.Ze kwellen mij ook in mijn dromen als ik slaap.Ik doe stoer en ben echt wel sterk maar toch is dat de buiten kant. Want binnen in huil ik al die tranen op. En er stromen te veel tranen aan de binnen kant. Ik probeer alle gevoelens bij elkaar te rapen om dat slot te breken. Ik weet dat het al echt wel komt maar ik wil nu huilen en niet morgen. Ik kan het zo niet meer zo leven met al dat onverwerkte verdriet. Was ik maar niet zo geworden zoals het nu gaat want ik eet niet meer. Ik krijg geen hap door mijn keel ben door dat verdriet te misselijk en dus rook ik te veel. Help mij buiten wereld help mij want ik kan het niet meer alleen. Help mij ik heb jullie nu nodig want ik kan het even niet meer alleen.
