ik was op een dag van bloemen gemaakt
en van gouden draadjes
die door het luchtruim zweefden
toen de zon scheen

ik zei dat ik de zon voor je zou tillen
zoals kabouters doen
die hun trompetten laten schallen
en dat ik zou dansen om het kampvuur

ik zei dat ik hier blijven zou
en eeuwig met je wilde dansen
maar toen de morgen kwam
was ik te laat om te ontdekken

dat je weg was, de nacht,
de droom, de stil ruisende beek, en
de beloften van het stof dat
voor ons uit gevlogen was...