Mijn moeder 8 mei 2012

ik hield je vast

toen je zo bang was later zelfs

paniek

grote wijd opengesperde angstogen

je handen verkrampt als klauwtjes

benauwd had je het

mam, haal eens adem rustig

ik ben bij je ik ga niet weg

probeer je te ontspannen

het hielp de eerste keer

ik week niet van je zijde

en toen trachtte je help te schreeuwen

maar dat lukte je niet meer

op een gegeven moment je ogen dicht

maar je lippen ging door met hun noodkreet

slaappil morfine pleisters

maar de angst in je ogen is gebleven

hartverscheurend

je werd weer wakker hallucinaties

heden en verleden door elkaar heen

geen communicatie meer mogelijk

met een oude agenda in mijn hand

keek ik om in wrok

niet bij machte je bij te staan

even vanzelfsprekend ging ik terug

samen waren we in een tijd

van voor mijn geboorte

je Israëlische dochter kwam vanavond

je herkende haar eerst niet

zal je de ochtend halen

overleden 11 mei 2012