Samengesteld gedicht voor mijn
zielsverwant, vier jaar geleden overleden


ik sta aan de overkant van een zee
de zee van mijn verdriet, mijn eenzaamheid
ik wil je bereiken
maar vind de woorden niet, de gebaren niet
ik sta daar aan de overkant, tegenover jou

niet diep genoeg kan ik voelen, wat je voelt
het enige wat ik koppig doe
ik blijf, ik sta, ik kijk, ik wacht
zo ben jij een beetje bij mij

die nacht heb je mij bij jou geropen
ben bang naar je toegekomen
en je in mijn ziel genomen
je als het ware er in opgesloten

ik was ook al even aan die overkant
het is er stil en vredig
een overweldigend gevoel van eeuwigheid
geen pijn, geen leed, geen smart
ik wou dat eiland verkennen
en aan het vreemde reli