Er staat (c)opyright op de gedichten van Offerman, Ronald U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
Ik luister naar de vloer
De vloer die vroeger zo kraakte,
als jij zachtjes naar mijn bed
liep, om te kijken of ik sliep.
Terwijl ik stiekem naar je keek.

Het raam met in de verte de toren
met de klok die ik vanuit mijn bed
net kon zien.
Beneden hoorde ik de zware stem
van vader en af en toe hoestte hij dan.

In de verte een brommer
of een auto en nog verder weg,
veel verder, voorbij de stilte
van het weiland, hoorde ik een trein.

Bijna alles hetzelfde als toen
Behalve dat hoesten en die stem
dat zullen we niet meer horen.
De vloer kraakt ook niet meer.