Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
de hemelse geest
 
 
bruin scherpte
je profiel tegen
de diepblauwe lucht
je genoot van de vlucht
die jij de tijd 
hier zag maken
 
voelde stenen
hoorde de specie
hun voeggeluid maken
waar schoonheid
door mensenhanden
werd geschapen
 
in grootse gebouwen
waar kosten noch
moeite werden gespaard
en de ultieme balans
van hemels presteren
ruim werd gehaald
 
weer vlogen zwarte 
vogels naar de toppen 
van nabij gelegen 
bomen werd de 
natuur in onheilspellend
doodse  stilte gehuld
 
een magere hond
huilde toen hij alleen
op het grote plein stond
waar stenen braken
bogen uit hun beeldschone
spanning raakten
 
zo kraakte de tijd
in luttele seconden
zijn scheppers en ultieme
schoonheid wat overbleef 
verdampte in stof 
naar de hemelse geest
 
wil melker 
14/02/2023

Reacties  

#2 Melker, Wil 15-02-2023 05:50
Lieve erica...

dank je voor je fijne reactie..
wat daar verloren is gegaan
aan mensen en schoonheid..
is een rwgelrechte catastrofe..
Het oude mesopotamie...e uftaat en tigris..
aards paradijs.. alleen door de constante oorlogen
en nu de vreselijke natuurramp...

dank..voor je woorden..de cultuur en de mensen
worden niet vergeten...lief s..wil
#1 Erica 15-02-2023 00:42
Aangrijpend, Wil. Knap dat je over zo'n netelig onderwerp zo'n goed gedicht hebt kunnen maken.