ultieme weerklank
 
 
je charisma eiste
doodse stilte in
het flitsend geweld
van je fonkelende ogen
 
armen omhoog
handen open
vingers gespreid in
een aristocratische pose
 
lange benen
in de bekende stap
voorwaarts klaar
om verder te gaan
 
donderend liet jij
het gebrul van de massa
over je komen als ultieme
weerklank van hun dromen
 
jouw trots
en hun wrok hebben
in een weergaloze
manifestatie gezegevierd
 
nu zijn de straten
verlaten maar in de
huizen groeit eindelijk hoop
die alles beter zal maken