plukten bloemen

we plukten

bloemen zo uit

het onbekende

menden

dieren van een

uitheems ras

hoorden

talen die woord en

zang vermengden

op een manier

die wij totaal

niet kenden

het is vreemd

om hier te zijn en

niets te hebben

het mijn en dijn

is geen structuur

in waar zij zijn

eigenheid en het

onderlinge onderscheid

gaan aan hen voorbij

toch voelen wij

de interesse van een

machtige aanwezigheid

in medelijden en warmte

zij kennen onze boodschap al

wij zijn de schepping kwijt