fraai welft

je schopte

zachte muziek

in het mechaniek

van de schijf

tot hij zijn

vertrouwde draai

had gevonden in

snelheid en geluid

je komde

handen rond klei

die randen verkenden

van meegaandheid

en consistentie in

samenspel tussen

cirkel en lijn zonder

breekpunt te zijn

fraai welft

lichte druk de

soepele klei

gelijkmatig

de hoogte in

waar kunst zich

in schoonheid

zal openbaren