lange lokken in de tinten van het korenveld
waarin ze was gaan zitten
een ruitjesschort over haar lichte jurk
turend naar de bloemen die ze had geplukt
een ruiker makend om haar hutje te verfraaien
dromerig de blaadjes strelend
die blauw en rood en lila rustten op haar schoot

ik sliep niet meer en was niet wakker
toen haar beeltenis diep bij mij binnendrong
alsof het meisje mij was en ik haar