Kathedraal koelte

ik zoek stilte
kathedraal koelte en
de rust van eeuwen
ik vond ze daar
gesokkeld en verheven
tot heiligheid

zag hart en ogen
hun leven hebben zij
tussen mens en dier
bewogen maar eenmaal
boven restte pas
het echt geloven

hoor de litanieën
mensen op de knieën
ik bid en zie
de wierook kringelen
in het onnavolgbaar
zacht devote slingeren

ik cryp nog voor
de toren magistraal
ten hemel reikt
daar heeft de dood
haar zicht geschreven op
stenen van de eeuwigheid


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 09-04-2007
wlmelkerwanadoo.nl