Er staat (c)opyright op de gedichten van Erica U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
* Omdat deze poes van mij nu 7 jaar geleden is gestorven, wil ik nog eens het gedicht plaatsen dat ik toen heb geschreven en niet meer op internet staat.

hoe vaak lag zij niet op mijn schoot
mijn strelingen beantwoordend met kopjes
likjes en aanhoudend spinnen
tot ze in slaap viel

en toen ze heen moest gaan
lag zij weer op mijn schoot
terwijl de dodelijke vloeistof door haar lijfje trok
gaf zij zich over aan mijn aaitjes en mijn kusjes
tot ze in slaap viel

met vergrote ogen in haar hangend kopje
en het puntje van haar tong tussen haar tandjes
lag zij nog op mijn schoot

haar dood doortrok mijn lijf en ziel
verlichtte mij met het tintelend besef
dat ik haar moeder was
en haar nu baarde



 

Reacties  

#2 Erica 24-12-2019 23:20
Wat een prachtige reactie van je, Wil! Mijn hartelijke dank ervoor.
#1 Melker, Wil 23-12-2019 06:11
Erica..

subtiel en integer beschrijf
je de fysiek dood van Muezza..
en daarna de bijna welhaast
mytische transsubstantiatie
die zich voltrekt in jullie
gedeelde ervaring..tot
bijna levende herinnering..

Mijn complimenten...
liefs..
wil