Voorbijgaande stilte is zo weer voorbij.

Het is een regendruppel in een vallei.

Een ochtendbries voor je eerste slok koffie.

Stilte heeft geen karakterisering als fobie.

De stilte is het oneindig plezier die je deelt.

Een euforisch geroffel dat als donderslag trilt.

Een gevleugelde opklaring aan de horizon.

Waar stilte straalt als de ondergaande zon.