Uitgestrekte landerijen
raak ik met verbaasde blik
tast ik af, slechts onderzoekend
‘k hoor een akelig getik

’t is mijn uurwerk nog een oudje
het verstoort de diepe rust
welke heerst daar in de polder
‘k ben volkomen uitgeblust

‘k Hoor  het ruisen van de bomen
en het ritselende blad
ook  het loeien van de koeien
maar ik ben het drammen zat

Opgejaagd door de seconden
door het haasten elke dag
naar het werk, de school, de winkel
het gevoel dat ik niks mag

Dat ik niet de tijd mag nemen
en genieten van het beeld
van de uitgestrekte velden
het gewas dat is geteeld

van de bomen en de bossen
alle dieren om mij heen
dat ik niet de rust mag nemen
ademhalen mag alleen

tussendoor heel haastig leven
maar het houdt vanzelf eens op
dan zal God ons halt toeroepen
en dan  komt vanzelf een stop

Pak de tijd die je kunt nemen
neem de tijd en leef bewust
ga  genieten van de schoonheid
van Gods schepping en Zijn rust