zij fixeert mij in de spiegel
en vangt mij in haar gouden web
roerloos wacht ik op haar doodskus
een windvlaag laat de draden scheuren
ik vlucht voor haar betovering
als ik nog eenmaal omkijk
springt de spiegel in duizend stukken
haastig verdwijnt zij in het duister
alsof zij er nooit is geweest
Spinsel
