de rode mond
	ik had een
	armvol zwaaien
	al ten afscheid
	vastgelegd in voorbij
	je lach en
	lichte huppelpas
	pasten daar
	naadloos bij
	zo was er ook 
	het glas met de 
	rode mond die
	jouw lippen had
	dat altijd
	halfvol en jij
	slechts lichtjes
	aangeschoten was
	nog is er het
	geroezemoes van 
	lieve vrienden
	onder elkaar
	sprekende ogen en 
	de totale eigenheid
	van iedere emotie
	in lichaamstaal
	ik heb ze verzameld
	de karakteristieken
	van lichaam en geest die 
	jij mij hebt geschonken
	in de stilte van
	ons intieme leven
	heb jij in stukjes ziel 
	ook jezelf gegeven
	wil melker
	26/10/2021
	www.wilmelkerrafels.deds.nl
 	


