Je daagde uit

ontmoette warm
de zon in blauw
langs witte wolken

haar stralen gaven
licht voor even weer
het zomerse gezicht

ik spon een web om
jou te vangen onzichtbaar
in wat schaduw neer gehangen

je landde in
bekend oranjegeel
en spon geen draad te veel

je daagde uit
ik hoekte nog mijn
trekdraad vol met dromen

maar jij hebt mij genomen
verstrikt in eigen web en waan
liet jij me op de knie