Langs blackjacktafels liep ik op jou te azen,

in een wereld die zo ver van de onze was.

Het geluk regende in scherven spiegelglas

op onze paraplu van eensgezind verbazen.

Op slappe koorden tussen kans en kas

balanceerden al die spelers in extase.

De tochtige parkeergarage was een oase.

en de uitrijkaart kwam ons goed van pas.

Vanavond speelde ik dat ik ging spelen,

soigneerde me en mengde me met velen.

Ik zag je daar zoals ik je ooit vond

en dronk de glimlach van je mond.

Leven geleden deed ik het hoogste bod

om voortaan te mogen delen in jouw lot.