Hadden je geveld

ze hakten niet
maar zaagden met
de tand des tijd
het echte hout uit
jouw zo kostbaar lijf

ze hadden je geveld
de stronk bleef staan
wortels nog onaangetast
ze lieten je begaan
dachten je voor uitgeteld

maar jij weerbarstte
hun geweld en ontknopte
in een vrijheidsring die
takkenhoog zijn lente vierde
in een zomer die nooit kwam


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 06-07-2007