Van de wijs

De bron ben jij, mijn lief,
de reden waarom
ik zou willen zingen
een puur liefdeslied

dat opwelt in mijn hart,
ruist door mijn aderen,
bruist in mijn mond,
brandt op mijn lippen

steeds als ik jouw gebaren,
je zoete babbel indrink.
Je intrigerend dirigeren,
fluisterend souffleren,

brengt me zo van de wijs
dat klanken verstommen,
woorden ademloos stokken;
het lied op mijn lippen dooft.

De bron, mijn lief,
puur de reden waarom
ik het niet zingen kan,
ben jij