haar donkere ogen spraken taal
van blijde zichtbaarheid
zij danste op de klanken
van haar geliefde song

die als een schicht haar diep geplaatst gevoel bereikte
en alles in haar lichaam samenbond
en in haar de liefde wakker maakte
die zij zo met haar deelde

en zij zag de beelden
hoe zij haar streelde en
hoe zij haar lippen zacht bewoog
en hoe de stilte sprak in hun gelukkig samenzijn

en hoe ze in haar armen afscheid van haar nam
en zachtjes stroomden alle klanken
van haar geliefde song de verte in
en zij bleef stil en peinzend staan

en voor de tijd die kil
en strak was doorgegaan
als koude wijzers van de klok
hield zij de deur nog even dicht