Rumoer en gezeur dwalen door gangen en hallen
Horen en voelen is een bijzondere ervaring
Verwachtingen en hoop op het goede
Steeds zoekend naar het ideaal voor de beste oplossing 

Drempels en stoten zijn echte vallen 
Het idee om over te steken 
Het gevoel voor een compromis 
Hopend op een goede afloop 

Vervlogen tijden en prikkels om me heen
Allemaal aanwezig om het moeilijk te maken 
Steeds maar beseffen wat het leven ook brengt 
Hardheid, bitterheid en vooral ook zeuren, zeuren, zeuren.

Ik ben er even klaar mee
De dip is bezig aan zijn intrede 
De grens is bereikt
Frustraties komen en blijven 

Wat moet ik doen in deze onzekerheid?
Gaat het leven zijn mooie zijde weer laten?
Komt het gevoel dat er een betere optie in zicht is?
Maar vooral, mag ik ook eens het gevoel hebben dat ik er niet alleen voor sta?