voelde hoe hij woelde
ging langs hagen
de kraag weer op
stilzwijgend zwart
herinnering betrad
de paden waar zijn
steen in ruste lag
voelde hoe
hij woelde in
de donkere grond
wist dat hij
zijn rust nog
steeds niet vond
de bloemen uit
mijn hart zijn nu voor
samen en nooit meer apart
wil melker
24/10/2008