Er staat (c)opyright op de gedichten van Boer, Roelf de U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Zie,

 

Ik stap naar buiten.

De merels springen op

Zij vliegen weg.

En landen op het grasveld.

 

Zij eten straks de larven op.

Die eigenlijk hadden moeten vliegen

Tot in de schoonheid van de blauwe lucht.

Ik kan het niet meer velen.

 

En in die vlucht, zie ik het einde

Van de wieken van de merel

Die etend levend zal vervliegen

Tot ik mijn stap naar binnen toe zal zetten.

 

Reacties  

#2 Laroi, Pierre 15-09-2015 15:59
mooi hoor
#1 Anne Braakman 06-09-2015 23:02
Zoiezo mooi gedicht eerste strofe mooi to the point, tweede ook de suggestie lijkt bijna alsof de schoonheid nog ergens anders ligt verder in de blauwe lucht dan de blauwe lucht zelf.

Ik kan het niet meer velen vind ik een prachtzin, velen is een prachtwoord.

Verder is die etend levend zal vervliegen mijn favoriete zin, hoewel die negatieve betekenis lijkt te hebben. Eigenlijk ontdek ik er steeds iets nieuws in.