zo sloom als een deken
zo zacht als een wapen
zo donker als de wang van een
dronken dromer die dood is

zo was het. zo waren de genen geworden
van het kind dat daar lag
in de couveuse:
het kraaide als een ooievaar

het had het vuur gezien
het had de bommen gehoord
het had het hart van zijn moeder horen bonzen
voor het geboren werd